1930’lar, ABD’nin ulusal koruma girişimleri tarihinde önemli bir döneme işaret eder. Kurulan Ulusal Arşivler yoluyla kamuya ait belgelerin korunmasının garanti altına alındığı bu dönemde, kadınların uygarlık tarihindeki rolüne ilişkin belgeleri kurtarma macerası henüz emekleme aşamasındaydı. Tarihçi Mary Ritter Beard, ileriki yıllarda kendini kadın arşivlerinin geliştirilmesine adadı. İkinci Dünya Savaşı’nın başlangıcında Dünya Kadın Arşivleri Merkezi’ni kurma girişimi başarısızlıkla sonuçlanınca, Beard hayalini gerçekleştirmenin yollarını yüksek öğrenim kurumlarında aradı ve kadınlar hakkındaki kaynakların yine kadınlar tarafından toplanması konusunda birçok üniversiteye ilham verdi. Smith Üniversitesi, kampüs içinde bir kadın arşivi kurma düşüncesini destekleme konusunda en büyük taahhüdü verdi. 1940’lı yılların başlarından itibaren Mary Beard, koleksiyonun 1942’den 1965’e kadar yöneticiliğini üstlenen ve Smith Üniversitesi’nde kadın arşivi kurulmasının ateşli bir savunucusu olan Margaret Storrs Grierson ile yakın bir ilişki kurdu. Böylece, bu iki kadının bitmez tükenmez çabaları ABD’de en çok tanınan kadın koleksiyonlarından birinin temelini oluşturdu.
The 1930s marked an important moment in the history of the national preservation effort in the United States. While the establishment of the National Archives ensured the preservation of the public record, a quest to salvage the record of women’s role in civilization was just beginning. Historian Mary Ritter Beard made a commitment to the promotion of women’s archives throughout the next decades. After she failed to establish a World Center for Women’s Archives at the dawn of the Second World War, Beard sought her dream in institutions of higher learning, inspiring many colleges and universities to collect source materials by and about women. Smith College made the greatest commitment to support a women’s archives on its campus. Beginning in the early 1940s, Mary Beard nurtured a close relationship with an ardent supporter of such an archives at Smith College, Margaret Storrs Grierson, the collection’s director from 1942 through 1965. The tireless efforts of these two women provided the foundation for what has evolved into one of the most widely recognized women’s collections in the United States.